მის საქართველო.იმედის დილა.შემორჩენილი რეფლექსები.

სილამაზის კონკურსი მის საქართველო, როგოროც ჩანს ჩვენი მაყურებლისთვის ნაკლებად აქტუალური ხდება. არც ერთმა ტელევიზიამ პირდაპირ ეთერში არ აჩვენა , წესით და რიგით წლის ყველაზე ლამაზი მოვლენა. შესაძლოა ამ ფაქტს აბსოლუტურად სხვა მიზეზები აქვს, მაგრამ ერთი რამ ცხადია, ბოლო რამდენიმე წელია მოქალაქეების უმრავლესობა აცრილია მის საქართველოს გოგონებზე. ირინა ონაშვილი ლამის კი არა და ერთადერთი გოგო იყო, რომელიც ყველაზე ნაკლებად მოექცა კრიტიკის ქარცეცხლში. აი დანარჩენები კი მიწასთან გაასწორეს. იმასაც კი ამბობენ, ია კიწმარიშვილი თავის მსგავს ქალებს არჩევსო… ეს კონკურსი მართლაც ძალიან სასარგებლოა ჩვენი ქვეყნისთვის…ეს ის ერთი ნეტარი დღეა, როცა მთელ ჩვენს დაგროვილ ღვარძლს უცბად ვანთხევთ ერთ გაღიმებულ გოგოზე, რომელიც ბედნიერია, რომ ყველაზე ლამაზი გახდა, ან ბედნიერია იმიტომ, რომ მანქანა მოიგო, ან ბედნიერია იმიტომ, რომ მის მსოფლიოზე გაემგზავრება და ბოლოს და ბოლოს იმიტომ, რომ ის უკვე პოპულარული ქალია, მას არაერთ შოუში მიიწვევენ, არაერთ ინტერვიუს ჩამოართმევენ და ა.შ… წარმატებების უსასრულო ჯაჭვი მთელი წელი გაგრძელდება. ჩვენ კი რამდენიმე დღეში დაგვავიწყდება, რომ არ მოგვეწონა, არა, საშინლად არ მოგვეწონა ახალი სილამაზის დედოფალი…და გავიღვიძებთ…
ერთ დღესაც გავიღვიძებთ და აღმოვაჩენთ, რომ ღამით ტელევიზორი ჩართული დაგვრჩა, დილით კი ორი შიშველი თუ ნახევრად შიშველი ქალი ცდილობს ყურადღების მიქცევას, ტელე იმედის ახალი დილის ანონსი. მათ ახალი სლოგანი აქვთ , ალბათ ეთერში დაგვიანებული გასვლა სლოგანზე ფიქრით იყო გამოწვეული. სავარაუდოდ სურდათ რაღაც ისეთი, რაც ჯერ არ ყოფილა (თვითონ თქვეს, ჩვენი დილა ძალიან ორიგინალურია და ასე ჩვენ ქვეყანაში ვერც ერთი არხი ვერ გაგაღვიძებთო), ხოდა მოიფიქრეს კიდეც….
გაიღვიძეთ ჩვენთან ერთად!…
რა მშვენიერია არა? მე რომ იდეის ავტორის ვიყო, ფრთიან ფრაზებში შევიტანდი ამ ჯერ უთქმელ და ჯერ უნახავ დილის სლოგანს….

არა, არც არაფერი…არც მე და არც ვინმე სხვა ყურადღებას არ მიაქცევდა მათ ახალ სლოგანს, მთელი ერთი საღამო მისი დაპიარებისთვის რომ არ მიეძღვნათ… ახალი დილა ახალი სლოგანით…გაიღვიძე ჩვენთან ერთად…

იჯექი რა შენთვის, მაინც არავინ გიყურებს და არავინ ინტერესდება შენით… მაინც ყველას კიდიხარ და რა გინდა? ჩვენი მის საქართველოსი არ იყოს, გინდა რომ ბევრი იცინონ შენზე?

მაგრამ რა გინდა თქვა…
დაცინვა ლამის ერთადერთი შემორჩენილი რეფლექსია ჩვენი საზოგადოების.

ადამიანებო, მოითხოვეთ!

რამდენიმე კვირის წინ, ჩემს ერთ კარგ ნაცნობს და ჩვენი ჟურნალის ავტორს, ირა ჭელიძეს შევხვდი… ბათუმიდან აღშფოთებული ჩამოვიდა…ამირანის ლიტერატურულ კაფეში შევხვდით ერთმანეთს და იმდენი ვილაპარაკეთ, რომ მთელი ერთი კოლოფი სიგარეტი ჩავცალე, საფერფლე გადავავსე და ნერვულად ვიყურებოდი აქეთ-იქით. ირამ თქვა, რომ თქვა, რომ ერი კვდება.
ის, რომ ჩვენ მარტო გართობის პარანოიკული სურვილით ვართ შეპრყობილი, ის რომ ყველაზე მეტად იუმორისტული სერიალები და გადაცემები გვიყვარს, ის,  რომ ქართული კინო ერთ დიდ მარაზმად გადაიქცა და უსასრულო და უკბილო ხუმრობებით გაძეძგილი ფილმებით შოულობს ფულს ამირანი და რუსთაველი, ის რომ ყველაზე პოპულარული რადიო არ დაიდარდოა, სადაც ყოველ დღე ქეიფისკენ, დროსტარებისკენ, გაუმარჯოს-გაგიმარჯოსკენ მოგიწოდებენ და სადაც სუპერ ჰიტებია დალიე და გაგიქრება დარდები, ჭირიმე, შენი ჭირიმე, გენაცვალე თითებში და ლალები დივლიდალალები.
ჩემი მარტივი დაკვირვებით, საქართველო როგორც მინიმუმ 50 წლით უკან არის თუ  თავს ამერიკას შევადარებთ. არადა მათ არც მრავალსაუკუნოვანი ისტორია აქვთ და არც რუსთაველი ჰყავთ. სამაგიეროდ ჰყავთ ფოლკნერი, ჩაკ პალანიკი, ალენ გინზბერგი, უიტმენი, კერუაკი, ჯოპლინი ჰყავთ და ჰენდრიქსი და ლუი და ელა და ჰარვი მილკი და მარტინ ლუტერ კინგი. როცა ამერიკა თავისუფალ სიყვარულზე იწყებდა ლაპარაკს, საქართველოში სექსი არ არსებობდა. ვიცი, როგორ არ ვიცი ახლა რასაც მეტყვით, მეც გეთანხმებით, საბჭოთა კავშირმა 70 წლით  ერთ ადგილას  გაგვაჩერა, მაგრამ ახლა ხომ არაფერი გვიშლის ხელს, ახლა ხომ ვართ თავისუფლები და დამოუკიდებლები, ახლა ხომ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ჩვენ ,ახალ თაობას, სულ სხვა ცხოვრება გვინდა, რომ ჩვენ გვინდა გვქოდეს არჩევანის თავისუფლება, რომ ჩვენ გვინდა თავად გადავწყვიტოთ რა არის ჩვენთვის ღირებული და ფასეული. მაგრამ არა! იმის ნაცვლად, რომ ახალი შევქმნათ, ჩვენ ისევ ხალხურ სიმღერებს ვმღერით. არა, არ გეგონოთ, რომ მე არ მომწონს ჩაკრულო, არ მომწონს შენ ხარ ვენახი და წინწყარო, მაგრამ ასეც არ შეიძლება, არ შეიძლება 15 წლის ბიჭს ან გოგოს უყვარდეს და გიჟდებოდეს იმაზე, რაზეც კაიფობს მისი ბაბუა ან ბაბუის ბაბუა, უბრალოდ არალოგიკურია. ეს უკვე ნაადრევი სიბერის ნიშანია, ერის სიბერის, რომელიც ვეღარ და ვეღარ გამოვიდა დიადი წარსულის და ფესვების და ნიჭიერების სინდრომიდან.
ბევრი რომ გავაგრძელო ირას სტატიას, ერის სიკვდილის სიმპტომების შესახებ ტელეგრაფის მესამე ნომერში იხილავთ, მანამდე კი  რა გითხრათ? გააპროტესტეთ ყველაფერი, რაც არ მოგწონთ, რაც გაღიზიანებთ, თქვით ის რაც გინდათ და მოითხოვეთ! მოითხოვეთ და მიიღებთ.
მოითხოვეთ თავისუფალი სიტყვის, გამოხატვის უფლება, მოითხოვეთ თავისუფალი მედია, გააპროტესტეთ პირველი არხი და იმედი და რუსთავი და გამორთეთ ტელევიზორები და შეაბრუნეთ ისინი ქუჩის მხარეს, ან საერთოდ გადაყარეთ ფანჯრებიდან,სახალხოდ დაყარეთ ძირს ყველა გაზეთი, რომელიც გატყუებთ, ჩაახშეთ რადიო, რომელიც გაბოლებთ, გათიშეთ, ყველაფერი გათიშეთ და მოითხოვეთ, ახალი და ნამდვილი, გულწრფელი და ჯანსაღი, თქვენი მოითხოვეთ, თქვენი თაობის, ჩვენი თაობის იდეალებით მოითხოვეთ.
მოითხოვეთ თანასწორუფლებიანობა, მოითხოვეთ რომ მიგიღონ ისეთი, როგორიც ხართ, ჰომოსექსუალი თუ ბუდისტი, სომეხი თუ ქურთი, ჩინელი თუ კორეელი, ემო თუ პანკი…მოითხოვეთ და მიიღებთ.